ادبیات*** تاریخ**اکبر حسنی

مدیران و سندروم شوفرکوروش احمدیاکنون که دولت جدیدی در حال شکل گرفتن است و طبق معمول باید انتظار دگرگونی های زیادی را در دستگاه های اداری داشته باشیم، نگاهی به سوءمدیریت مزمن در کشور از زاویه ای جدید بی مناسبت نیست. سوءمدیریت یکی از مسائلی است که طی چند دهه گذشته به تکرار مطرح و موضوع بحث بوده و از آن به عنوان یکی از علل مهم مشکلات گسترده در حوزه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاست خارجی کشور اسم برده شده است. در این مورد که چرا با مشکل سوءمدیریت مواجهیم، نیز سخن بسیار رفته است. در این رابطه، معمولا به غلبه رابطه بر ضابطه، اعمال قاعده خودی و غیرخودی، باندبازی و فساد اداری، خوارپنداری تخصص و ارج گذاری به تعهد و مانند آنکه همگی موجب خارج شدن اصل شایسته سالاری از مدار مدیریت کشور بوده، اشاره می شود. یکی از موضوعاتی که در این مورد کمتر مورد توجه بوده، پدیده ای است که می توان آن را «دانش سطحی» یا «خود توانمندپنداری» نامید. این پدیده در جوامع دیگر نیز به عنوان یک عارضه و آسیب شناخته شده و در جهت اجتناب از آن تلاش شده است. «سندروم شوفر» این عارضه را به خوبی توضیح می دهد:  آورده اند که مکس پلانک بعد از دریافت جایزه نوبل در 1918 و پیرو دعوت هایی که از او شده بود، سفرهایی را به شماری از شهرهای آلمان برای تشریح نظریه مکانیک کوانتومی اش انجام داد. او در این سفرها برای دانشمندان سخنرانی می کرد. راننده پلانک که در همه جلسات همراه او بود، بعد از مدتی به پلانک گفت، باید برای شما ملال آور باشد که پیوسته مطلب واحدی را تکرار کنید؛ چطور است برای قدری تنوع این بار در مونیخ من که همه مطالب شمار را حفظ شده ام، خود را پلانک معرفی کرده و مطالب شما را ارایه کنم و شما در ردیف جلو بنشینید و , ...ادامه مطلب